Выхлап спраўнага рухавіка практычна бясколерны. З выхлапной трубы выходзіць ледзь адрозны лёгкі дымок белага колеру, інтэнсіўнасць якога ўзмацняецца пры рэзкім націску на педаль газу.
У марознае надвор'е спраўны аўтамабіль пакідае за сабой даволі густыя клубы белай пары (не блытаць з дымам!), якія сведчаць аб поўным згаранні паліва.
Доўга ўдыхаць выхлапныя газы - сабе даражэй. Глушым рухавік. Але гэта яшчэ не канец. Варта абследаваць унутраную паверхню коркі маслозаливной гарлавіны. Наяўнасць на ёй слядоў успененай эмульсіі брудна-жоўтага колеру - вельмі трывожны сімптом, які гаворыць аб прасочванні ў алей тасола. Зняўшы вечка пашыральнага бачка або радыятара, абследуйце тасол. Увага: каб пазбегнуць траўмы, рабіць гэта трэба на астылым рухавіку! Алейная плёнка на паверхні тасола, гэтак жа, як успененае маторнае масла прадвеснікі тэрміновага рамонту рухавіка.
Вось, мабыць, і ўсё. Мы цалкам абследавалі "пацыента", прайшоўшыся літаральна ад кончыка носа да хваста. І карысталіся пры аглядзе не дарагім, недаступным большасці аўтааматараў абсталяваннем, а тым, што дадзена нам ад прыроды: зрокам, слыхам, нюхам і, вядома ж, загадкавым "шэрым рэчывам".
Алеісты колцавы паясок шырынёй 6–8 мм на вонкавай паверхні выхлапной трубы аўтамабіля ("жалобны абадок") – следства падвышанага выдатку алею. Капітальны рамонт рухавіка непазбежны.
Дым чорнага колеру
Прыкмета няпоўнага згарання паліва. Сістэма харчавання рыхтуе вельмі багатую сумесь і мае патрэбу ў рэгуляванні.
Дым шызага (фіялетавага) адцення
Прыкмета падвышанага выдатку алею. Рухавік патрабуе замены маслаздымных каўпачкоў ці рамонту цыліндра-поршневай групы.
Густы белы дым
Прыкмета прагарання пракладкі галоўкі блока цыліндраў рухавіка. Астуджальная вадкасць пападае ў камеру згарання.
Дым з пахам выхлапных газаў са знятага патрубка сістэмы вентыляцыі картэра (сапуна) рухавіка.
Прыкмета прарыву якія адпрацавалі газаў у алейны картэр з-за павялічаных зазораў у цыліндра-поршневай групе.